Erbo-di-perlo
Lithospermum officinale
Boraginaceae
Àutri noum : Erbo-de-la-perlo, Erbo-perliero, Tè-perla.
Noms en français : Grémil officinal, Herbe aux perles.
Descripcioun :Aquelo planto, un pau grando, se recounèis majamen à si fru blanc qu'esbrihon coume de perlo. Autramen, quouro flourejo, sèmblo proun à l'erbo-de-la-pisseto, mai èi proun grando, majamen si fueio. Peréu s'atrobo pas dins li mémi relarg.
Usanço :L'erbo-di-perlo èi couneigudo pèr bèn ajuda à pissa (diuretico). Sougno li graviho dóu ren. Se pren en tisano un cop la planto seco. Servié peréu pèr leva de gran dis iue emé la grano (de bouta souto la parpello de dessouto).
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lithospermum
Famiho : Boraginaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 3 à 6 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiati
Ref. sc. : Lithospermum officinale L., 1753
Paio-de-mar
Cymodocea nodosa
Cymodoceaceae
Noms en français : Cymodocée, Paille-de-mer.
Descripcioun :La paio-de-mar trachis dins la mieterrano ounte fai de coulounìo gaire sarrado (au contro di Posidonia e Zostera). D'un long rizoumo rebalant parton de fueio en riban larjo de 3 à 6 mm (6 à 15 mm pèr Posidonia) emé lou bout denticula (au contro de Zostera). Li flour soun proun tihouso de vèire.
Usanço :Es uno planto proutegido forço impourtanto pèr la counservacioun de la bioudiversita marino.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cymodocea
Famiho : Cymodoceaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1 à 2 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : -15 à 0 m
Aparado :
Vo
Abriéu à jun
Liò : Aigo
- Mar
Estànci : Termoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Cymodocea nodosa (L.) Delile, 1813